تب سنج چیست؟

تب سنج یا دماسنج طبی برای اندازه گیری دمای بدن به کار می رود. در صورت بیشتر بودن از میزان استاندارد دمای بدن می تواند نشان دهنده بیماری می باشد. تب یک حالت دفاعی برای مواجهه با بیماری ها است. اما خود به تنهایی به عنوان بیماری شناخته نمی شود و فقط علائم نشان دهنده آن می باشد.

امروزه از دما سنج های جیوه ای به علت خطراتی که دارند به ندرت استفاده می شود. دماسنج جیوه ای جای خود را به دیجیتالی داده اند. تب سنج های جیوه ای دارای یک مخزن جیوه و یک استوانه شیشه ای می باشد. برای اندازه گیری دمای بدن می باست دماسنج را زیر بغل یا مقعد قرار دهید.

انواع دماسنج های طبی و نحوه کار با آن ها

دماسنج جیوه ای

این دماسنج از یک ستون مدرج از جنس شیشه که درون ان جیوه قرار دارد تشکیل شده که جیوه با تغیر دمای محیط تغیر حجم می دهد.

اگرچه این نوع دماسنج ها به علت خطراتی مانند شکستن شیشه و بیرون ریختن جیوه که سبب مسمومیت می شود دیگر طرفدار انچنانی ندارند.

نحوه کار دماسنج جیوه ای

دماسنج جیوه ای را به سمت پایین تکان بدهید تا جیوه به حدود دمای ۵/۳۵ درجه برسد؛ سپس ان را در قسمتی که خواهید دما را اندازه گیری کنید (زیر زبان یا زیر بغل) به مدت سه دقیقه قرار دهید سپس عدد را بخوانید.

تب سنج نواری یا پلاستیکی

این مدل خیلی شایع نیست. این نوع تب سنج یک نوار کوچک به اندازه و باریکی انگشت سبابه می باشد که روی پیشانی قرار می‌گیرد. سپس می‌توان با تغییر رنگ می توان مقدار تب را از روی آن بخوانید.

این مدل دقت پایینی دارد و برای مصارف پزشکی خیلی پرکاربرد نیست.

نحوه کار تب سنج نواری

دماسنج را به مدت ۶۰ ثانیه می بایست روی پیشانی فرد قرار دهید. از تغییر رنگ و خطوط مقدار ان را  بخوانید.

تب سنج گوشی دیجیتالی

این دماسنج با استفاده از مادون قرمز تب سنجی را انجام می دهد و دقت بالایی نیز دارد. برای مشاهده کلیک کنید.

نحوه کار تب سنج گوشی دیجیتالی

نوک دماسنج را می بایست درون گوش قرار داده و ظرف مدت یک ثانیه نتیجه را مشاهده کرد. البته به علت پیچ و خم های درون گوش فرد باید در حالت سکون باشد. در نتیجه برای نوزادان و کودکان به دلیل کوچک بودن گوششان و دشواری در ساکن نگه داشتن انها خیلی مناسب نمی باشد.

تب سنج های دیجیتالی

این نوع بهترین و کاربردی ترین نوع تب سنج ها می باشد. تب سنج دیجیتالی به عنوان ترموتر لیزری یا مادون قرمز نیز شناخته می شود. نحوه عملکرد ان به این صورت است که جنب و جوش مولکول های هوا یا مولکول های اجسامی که دمای بالاتری نسبت به سایر اجسام دارند، نوعی انرژی مادون قرمز تولید می کنند. این امواج توسط ترمومتر های لیزری یا تب سنج دیجیتال جذب شده و به سیگنال های الکتریکی تبدیل می شوند. ترموتر لیزری با اندازه گیری انرژی تمام اجسام و تبدیل آن ها به سیگنال الکتریکی دما را روی صفحه نمایش نشان می دهد. طول موج انرژی مادون قرمز نسبت به نورهای مریی بیشتر است که باعث شده جز طیف موج های الکترومغناطیسی مانند امواج ماکرویوو، امواج رادیویی، امواج فرابنفش و اشعه ایکس باشد. خود شامل دو نوع تماسی و غیر تماسی می باشد. در تب سنج های دیجیتالی تماسی با توجه به نوع طراحی می توان در زیر بغل، زیر زبان و مقعد استفاده کرد. در تب سنج های دیجیتالی غیر تماسی با استفاده از لیزر اندازه گیری دما انجام می شود.

نحوه کار تب سنج های دیجیتالی

در دماسنج دیجیتالی تماسی می بایست قبل و بعد از اندازه گیری آن را تمیز و ضدعفونی کنید. پنج دقیقه قبل از اندازه گیری میزان دمای بدن نباید چیزی بخورید یا بنوشید.

در دماسنج دیجیتالی غیر تماسی می بایست آن را با کمی فاصله از پیشانی به مدت یک تا سه ثانیه نگه دارید تا دمای بدن را نشان دهد.

موارد مهمی که باید قبل از خرید به ان ها توجه کرد:

اول از همه باید به نوع کاربردی که برای ان می خواهیم توجه کنیم. خانگی یا غیر خانگی باشد. برای کاربرد خانگی نوع جیوه ای و پلاستیکی توصیه می شود. این دو نوع هم هزینه مناسبتری دارند و هم کاربرد راحت تری. البته این دو نوع مشکلاتی نیز دارند. برای کاربرد های غیر خانگی مانند مراکز درمانی، تب سنج های دیجیتالی توصیه می شود.

همینطور در صورت وجود بیمار در منزل توصیه می شود یک دما سنج دیجیتالی تهیه کنید.

به موارد دیگری مانند مدت زمان پاسخ دهی سریع، دقت بالا، طیف دمایی، الارم داشتن یا نداشتن، حافظه و خاموشی خودکار در نهایت برند ان توجه کرد. تب سنج ها علاوه بر ظاهر می بایست کیفیت و دقت اندازه گیری مناسبی داشته باشد.