دیابت

دیابت چیست؟

دیابت قندی (diabetes mellitus)  یا مرض قند که اختصارا به آن دیابت گفته می شود از شایع ترین بیماری های متابولیکی محسوب می شود، بیماری است که در آن بدن به تولید انسولین مقاوم شده و سبب تخریب سلول های بتا در لوزالمعده شده در نهایت تولید آن را متوقف میکند (دیابت نوع ۱) و یا در شرایطی تخریب این سلولها تولید انسولین را دچار مشکل کرده و مقدار کافی آن ترشح نمی شود (دیابت نوع ۲) ،این هورمون گلوکز یا قندی که از طریق غذا وارد معده و در نهایت وارد جریان خون شده است را وارد سلولهای بدن می کند و مقدار کافی آن باعث می شود میزان قند خون در حالت نرمال باقی بماند.که در این بیماری در اثر نبود انسولین در خون یا نقصان گیرنده های انسولین در سلولهای جذب کننده افزایش غلظت گلوکز به وجود می آید.

در دیابت با وجود اینکه مقدار گلوکز خون زیاد است، ذخیره گلیکوژن کم شده در نتیجه شخص احساس گرسنگی دارد.

انواع دیابت

دیابت نوع ۱

در دیابت نوع ۱ بیماران بدلیل تخریب سلول های بتا ، تولید انسولین ندارند در نتیجه باید با تزریق انسولین میزان قند خون خود را کنترل کنند.این نوع بیماری اغلب از سنین کمتر از ۲۰ شروع میشود. برای مصرف انسولین نیاز به سرنگ انسولین می باشد که می توانید در صفحه ی ما مشاهده کنید.

دیابت نوع ۲

به این نوع ملیتوس نیز گفته می شود انسولین ترشح می شود ولی مقدار آن کافی نیست و یا بدن به استفاده از آن مقاوم است، در این شرایط گلوکز نمیتواند به سلولهای بدن وارد و مصرف شود. دیابت نوع۲ شایع ترین نوع دیابت می باشد که اغلب در افرادی که دچار اضافه وزن می باشند یا سابقه خانوادگی این بیماری را دارند و بالای ۴۰ سال هستند رخ می دهد. برخی از افراد می توانند این نوع دیابت را با کنترل وزن، رژیم غذایی و ورزش منظم مدیریت کنند. برخی نیز ممکن است نیازمند استفاده از دارو هایی باشند تا بدنشان از انسولین بهتر استفاده کند یا در نهایت مجبور به استفاده از انسولین تزریقی می باشند.

پس شخص دیابتی دارای سه علامت پرخوری، عطش زیاد و تکرار ادرار می‌باشد. در این حالت به علت اینکه لیپیدها در بتا _ اکسیداسیون تجزیه می‌شوند، سرانجام استیل کوآنزیم A به مقدار زیاد حاصل می نمایند. این ترکیب در سنتز اجسام ستونی وارد شده و اجسام ستونی در خون و ادرار دیده می‌شوند. کاتیونها همراه ترشح آنیونی اجسام ستونی، خنثی و از محیط خارج شده و در نتیجه یک ستواسیدوز حاصل می‌شود و بیمار به حالت اغما و مرگ می‌رود. اغلب سندورمهای حاد، در اثر نقصان انسولین بوده که آن را دیابت وابسته به انسولین گویند و با تجویز انسولین قابل کنترل می‌باشد.

دیابت بارداری

نوعی دیگریست که طی بارداری بویژه نیمه دوم آن شروع می شود. معمولا با زایمان بهبود می یابد که حدود ۹-۵ درصد زنان باردار، مبتلا به این نوع دیابت می شوند. در دیابت بارداری موادی از جفت ترشح می شوند که  باعث مقاومت نسبت به عملکرد انسولین  می شوند. عدم شناسایی و کنترل بیماری می تواند مشکلات خاصی را برای مادر و جنین ایجاد نماید. برای شناسایی دیابت بارداری، بیشتر از آزمایش قند خون پس از مصرف محلول قندی (شربت قند با غلظت مشخص) استفاده می شود که معمولا در انتهای ماه ششم یا هفتم حاملگی انجام می شود.

دیابت به علل متفرقه: 

مصرف داروهای خاصی مثل کورتون ها، ابتلا به بیماری های غده لوزالمعده، برخی از بیماری های غدد درون ریز مثل ترشح بیش از حد هورمون رشد و پرکاری غدد فوق کلیه و غیره نیز می تواند باعث بروز دیابت شیرین شود.که این نوع دیابت بسیار نادر است.

عوارض دیابت

نابینایی، قطع پای عفونی، نارسایی مزمن کلیه که در نهایت باعث دیالیز می شود، فشار خون بالا و کلسترول ، مشکلات مغزی ، از دست دادن شنوایی ، عفونت‌های پوستی ، نوروپاتی

راه های جلوگیری از اسیب پا:
  • برای کنترل آسیب های وارده به پای بیمار مبتلا به قندخون بالا از جوراب دیابتی استفاده می کنیم با هدف خشک نگاه داشتن پا، کاهش ریسک آسیب به پا و کنترل یا پیشگیری از کاهش گردش خون.
  • ترمیم و بهبود آسیب به پا در افراد دیابتی به کندی انجام میشود. چون میزان خونرسانی به اندام های تحتانی کاهش می یابد.
  • سیستم ایمنی افراد دیابتی نیز به دلیل بالا بودن انسولین در خون سرکوب شده و ضعیف است.
  • نقص در اعصاب محیطی یا نوروپاتی باعث عدم حس پا میگردد. بنابراین اسیب های کوچک تشخیص داده نشده و درمان نمیشوند.
  • برای استفاده روزمره افرادی که مشکل پا ندارند، جوراب های معمولی که راحت، غیر چسبنده و بدون کرک و درز باشند کافی است.
علاوه بر افراد مبتلا به دیابت افراد زیر نیز می توانند ازین جوراب ها برای بهبود مشکل خود استفاده نمایند
  • افرادی که نقص در گردش خون خود دارند.
  • افرادی که نقص اعصاب محیطی (نوروپاتی) دارند.
  • افرادی که تعریق شدید پا دارند.

برای دیدن جوراب های دیابت می توانید کلیک کنید.

راه های درمان عفونت های پا ناشی از دیابت:
  • حمام پا
  • ضد عفونی کردن پوست در برابر زخم
  • پانسمان مکرر
  • خشک نگه داشتن زخم
  • درمان آنزیم
  • پانسمان حاوی آلژینات های کلسیم برای مهار رشد باکتری ها
  • دارو

برای خرید محصولات درمانی زخم دیابتی می توانید کلیک کنید.

بسیاری از درمان های موضعی برای زخم های پا عبارتند از:
  • پانسمان حاوی نقره یا کرم سولفادیاازین نقره
  • ژل یا راه حل های پلی آنزای متیل بیگانیاید (PHMB)
  • ید (یا پودیدون یا کادکسور)
  • عسل پزشکی در فرم پماد یا ژل
     

روش های تشخیصی

اندازه گیری قند خون با دستگاه تست قند خون روش تشخیصی این بیماری می باشد. که میزان قند خون در حالت ناشتا و حالت های دیگر متفاوت می باشد. در حالت ناشتایی قند خون انسان نرمال باید کمتر از ۱۰۰ (واحد آن mg/dl) باشد. اگراین مقدار بین ۱۰۰ تا ۱۲۶ باشد خطر ابتلا به قندخون بالا وجود دارد. مقدار بیش از ۱۲۶ نشانه ابتلا به دیابت می باشد. در افرادی که علائمی مانند: پرنوشی، پر ادراری، دفع مکرر ادرار در شب و کاهش وزن را دارند اگر قند خون آنها در حالت غیر ناشتایی بالاتر از ۲۰۰ باشد نشانه ابتلا به دیابت است.

آموزش کار با دستگاه تست قند خون (گلوکومتر) :

این دستگاه ها شامل: نوار قند خون، قلم لنست، سوزن خونگیری (لنست)

روند انجام تست :
  •  قبل از انجام تست, دست ها را باید شسته وخشک کرده.
  • معمولاً هنگام تغییرات سریع قند خون, انگشت بهترین قسمت بدن است.
  • هنگام آزمایش, از کنار انگشت استفاده کنید و انگشتان مختلف را در هر مورد آزمایش کنید.
  • اغلب کاربران به کاربر اجازه می دهند تا عمق نفوذ آن ها به پوست را تعیین کند.
  • افراد با پوست ضخیم و یا خشک تر باید نفوذ بیشتری داشته باشند.
  • انگشت را به آرامی فشار دهید و اجازه دهید قطره خون روی نوار تست جاری شود.

روشهای کنترل قند خون

پس از تشخیص دیابت، باید سعی در کنترل و یا درمان آن داشته باشیم. البته باید توجه داشته باشیم که قندخون را نمی توانیم در بدن از بین ببریم. با کنترل قند خون میتوانیم از آسیب های جدی آن پیشگیری کنیم یا از آن بکاهیم. بسیاری از بیماران بویژه مبتلایان به دیابت نوع ۲ دچار اختلالات چربیهای خون و پرفشاری خون هستند که بسیار خطرناک هستند و باید کنترل شوند. استفاده از دخانیات بویژه سیگار خطر ابتلا به عوارض قندخون از جمله عوارض قلبی، چشمی و کلیوی بیماری را شدیدا افزایش می دهد؛ لذا ترک سیگار در بیماران دیابتی به مراتب مهمتر از سایر افراد است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *